Freaky Friday 20. feb.

"Þangað leitar klárinn sem hann er kvaldastur" og þessvegna mætti aðalritari ásamt hlaupafélögum sínum á sína 9. æfingu í röð en hinir vóru: Dagur, Guðni, Hössi, Sigurgeir, Sveinbjörn og Jói , sem voru að mestu í sérprógrammi. Ætlunin var að Guðni sýndi okkur nýjar slóðir í vesturbæ og leysti hann verkefnið með sóma, en fæst okkar höfðu komið í þessar götur, allavega ekki allsgáð. Fórum vestureftir frá hóteli, framhjá Þjóðarbókhlöðu, Reynimel (vestan Hofsvallagötu), Álagranda, Lágholtsveg og fleira, síðan Seljaveg, miðbæ, ***ritskoðað og heim. Á leiðinni gerðist sá óvænti og um margt hroðalegi atburður að við urðum í tvígang fórnarlömb óviðurkvæmilegs athæfis ungs manns sem í barnaskap sínum beraði bakhluta sinn (afar illa skeindan) út um afturglugga fólksbíls og særði með því móti blygðunarkennd, a.m.k. einhverra úr hópnum. Óhroðinn var á því menningarstigi að ekki var annað hægt en að gefa athæfinu falleinkunn og krefjast skeiningar af lögreglu. Ráðaleysi félagsmanna var þó algert í slíku erindi og jafnvel í seinna skiptið, þega full tök voru á því að hripa niður bílnúmer, hljóp hópurinn fram á viðbjóðinn án aðgerða. Sumir innan hóps fóru jafnvel fram á jafnrétti í þessum efnum en svona heimskulegar aðferðir við að vekja á sér athygli eru auðvitað einungis bundnar við karlkynið, því kvenlíkaminn, eins og allir vita, er einungis útbúinn fagurlega skreyttum demöntum sem gleðja geð guma í hvívetna og henta því vitaskuld ekki í svona uppákomum.
Góða helgi,
Alls 8,885K I see you baby...
Kveðja,
Sigrún