You are so fast!!

Kvöldæfing með Community running. Skammturinn í dag var róleg upphitun kringum MIT svæðið og þar hitti ég á eina sem gat frætt mig um hin og þessi maraþon. Eftir fína upphitun hófst æfingin, 6x800m. Ég fór í þungu skónum mínum því ég var þreytt eftir 5K hlaup sem ég þreytti í gær og ekki má gleyma gómsætri ostaköku sneið sem voru verðlaun afrakstursins!. Var sem sé þung, södd (reyndar eftir kvöldmatinn!) og á túr í þokkabót (sorrý strákar!), sem sé ekki í stuði. Lét mig þó hafa það og gerði mitt besta, enda búin að liggja yfir massaðri markmiðasetningu fyrir árið 2011 og þarf að spíta í og ekkert væl. Skipt var upp í tvo hópa og ég lenti í lakari hópnum eftir fyrsta hringinn (glatað!) en í mínum hópi voru bara konur, hinum allt bara karlar nema ein sem er hraðir en allt hratt, held meira að segja að hún myndi hafa Huld! Ég gleymi alveg að segja að í upphafi er hópnum skipt í tvennt, einn hópur er að æfa fyrir hálft og heilt og hinn fyrir 10K og 5K og ég er í þeim hópi fram að áramótum (sjálfviljug!) ætla svo að vippa mér yfir í hinn á nýja árinu. Að loknum 6x800m var niðurskokk og þar fékk ég besta comment ever, "you are so fast". Ég var ekki viss um hvern var að tala og sagði eins og kjáni, who ? you!! me, Noooooo. Á þessu ætla ég að lifa lengi ;)

Annars er tilgangurinn minn við a hlaupa ekki að vera endilega hraðastur (samt með keppnisskap), það er ekki endilega að fara lengst (samt gaman). Það er að njóta og hafa gaman af.

p.s. ég er að volenteera hér í Westgate og er farin að þjálfa heimavinnandi húsmæðurnar með börnin 2x í viku, fyrsta æfingin var í dag og jedúdda mía, það var vel mætt og svaka för. Mikið var það nú gaman. Mér leið pínu eins og ég væri Dagur eða Huld, það var góð tilfinning ;)

Kveðja frá Boston & happy running
RRR